Inspiratorka: dr inż. Katarzyna Klimkiewicz (Wydział Zarządzania AGH)

E-learning kojarzony bywa z formą pracy uniemożliwiającej, czy też ograniczającej kontakt nauczyciela ze studentami. Sceptycy tej formy nauczania wymieniają m.in. poczucie odosobnienia uczestników kursów, trudność w zaangażowaniu i motywawaniu oraz wymuszoną interakcję jako słabe jej punkty.
Tymczasem doświadczenia Katarzyny Klimkiewicz w zakresie dydaktyki przy wykorzystaniu e-learningu są zupełnie inne.

CeL AGH: E-learning kojarzony bywa z formą utrudniającą relacje interpersonalne.
Czy zgadzasz się z taką opinią?

Katarzyna Klimkiewicz: Narzędzia Uczelnianej Platformy e-Learningowej (UPeL) umożliwiają przeprowadzenie zajęć dydaktycznych tak, aby student mógł zgłębić i przyswoić tematykę przedmiotu, a równocześnie nabyć stosowne kompetencje społeczne. Mam tu na myśli kompetencje w zakresie komunikacji, jak np. spójne formułowanie wypowiedzi, udzielanie informacji zwrotnej, a także kompetencje w zakresie pracy grupowej, prezentacji i skutecznego wpływu na innych, podejmowania decyzji zespołowych, kreatywnego i krytycznego myślenia oraz analizy i oceny pracy własnej i innych studentów.

Które narzędzia platformy UPeL sprawdziły się w Twoich kursach?

Rolą nauczyciela jest projektowanie i koordynowanie działań studentów, którzy powinni zdobyć nowe wiadomości i wiedzę, ale również samodzielnie je tworzyć. Kurs hybrydowy, łączący zajęcia audytoryjne ze zdalnymi warsztatami na platformie oraz konsultacjami online, jest narzędziem umożliwiającym realizowanie takiego założenia.

Doświadczenie pokazuje, że studenci chętnie komunikują się na zajęciach i konsultacjach oraz na forum kursu. Mieszana forma zajęć i warsztatów na platformie umożliwiają aktywizację studentów. Aby zrealizować wyznaczone przeze mnie zadania studenci musieli podjąć interakcję – przedstawić własne pomysły, dokonać analizy krytycznej, udzielić informacji zwrotnej, odpowiednio argumentować wypowiedzi.

Narzędziem dostępnym na UPeL, wspierającym procesy grupowe są systemy Wiki. Umożliwiają wymianę informacji i materiałów dydaktycznych, budowanie bazy wiedzy, dyskusję i opracowywanie zadań grupowych, pozwalają dokumentować pracę własną i komentować pracę innych, dodatkowo umożliwiają współdziałanie wielu użytkowników równocześnie.

Zadaniem studentów w ramach własnych projektów było uzupełnienie treści na Wiki oraz umieszczenie komentarzy do projektów przygotowanych przez wszystkie zespoły. Dzięki temu studentom udało się uzyskać informację zwrotną oraz przygotować do odpowiedzi na pytania zadawane później w trakcie prezentacji „na żywo”. W tym przypadku Wiki sprawdziło się bardziej jako platforma dokumentacyjna i obszar informacji zwrotnej, niż jako platforma do animacji procesu grupowego i kształtowania związanych z nim kompetencji.

Co możesz doradzić osobom planującym realizację nauczania na platformie?

Wykorzystanie narzędzi platformy e-learningowej do monitorowania kursu i wymiany informacji przynoszą dydaktykowi korzyść w postaci refleksji na temat pracy zespołowej i wzajemnego wpływu studentów. Taka ewaluacja ma znaczenie dla refleksji nad własnym sposobem pracy, modyfikacji, bądź nowego modelowania zajęć i metod pracy ze studentami w przyszłości. Przy projektowaniu kursów online warto na wstępie, obok celów merytorycznych, pomyśleć o wyznaczeniu celów związanych z promowaniem pracy zespołowej oraz rozwojem kreatywnego i krytycznego myślenia studentów. Można angażować ich we współtworzenie materiałów, które będą wykorzystywane w bieżącym lub kolejnych edycjach kursu (np. opis przypadku, krzyżówka, pytania do dyskusji, quiz).

Oczywiście narzędzia platformy UPeL nie zastąpią osobistego spotkania, dyskusji i wspólnego rozwiązywania problemów, mają jednak charakter wspierający tradycyjne metody kształtowania kompetencji społecznych. Hybrydowe metody kształcenia (blended learning) nabierają szczególnego znaczenia przede wszystkim dlatego, że mamy do czynienia z pokoleniami Y i C (digital natives), czyli osobami urodzonymi w erze cyfrowej. Dla nich hybrydowe nauczanie jest czymś naturalnym; bezpośredni kontakt z nauczycielem buduje motywację studentów, natomiast praca online pozwala na elastyczne zarządzanie czasem.

Bardzo dziękuję za rozmowę!

***

Katarzyna Klimkiewicz – adiunkt zatrudniony na Wydziale Zarządzania AGH; doktor nauk ekonomicznych, specjalizujący się w zarządzaniu personelem i społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw. Laureatka ISKRY 2016, specjalnego wyróżnienia CeL dla pracowników AGH, za wykorzystanie UPeL do kształtowania kompetencji społecznych, takich jak umiejętność współpracy, komunikacji oraz pracy grupowej.
Szczególnie bliskie są jej zagadnienia związane z kształtowaniem wizerunku pracodawcy oraz odpowiedzialnego motywowania ludzi. Interesuje się projektowaniem systemów zarządzania zasobami ludzkimi oraz wdrażaniem strategii społecznej odpowiedzialności w organizacjach.

Uwielbiam pracować z ludźmi i odkrywać ich światy pracy. Jestem pasjonatem nauczania i ciągle wprowadzam nowe elementy aktywnej nauki na moje kursy. W swojej pracy dydaktycznej i naukowej łączę zarządzanie zasobami ludzkimi ze społeczną odpowiedzialnością przedsiębiorstw. Wierzę, że oba te elementy są kluczowe dla rozwoju zrównoważonej organizacji i rozwoju człowieka.

Powiązane:
E-learning dla inżynierów w AGH cz. 1 
Jak skutecznie odwrócić zajęcia?
Blended learning – materiały

* Artykuł opublikowany 21 lutego 2020