Drugi dzień naszej wizyty odbył się w departamencie matematyki, gdzie powitał nasz szef jednostki Einar Ronquist. Dowiedzieliśmy się, że jednostka ta jest w rzeczywistości źródłem kształcenia matematyków nie tylko dla całej Uczelni, ale również nauczycieli matematyki na poziomie szkoły średniej w Norwegii.
Niezwykle ciekawe były opowieści o tym, jak motywować studentów do nauki matematyki, jak te zajęcia odwracać [flipped classroom] i jak rewolucjonizować nawet cały program studiów.
Jak budować kampus przyjazny studentom?
Zdaje się, że NTNU znajduje odpowiedź na to pytanie. Zacznijmy od tego, jak wyglądają przestrzenie do uczenia się.
Innowacyjna sala wykładowa to już nie indywidualne pulpity studentów, zwróconych przodem do nauczyciela, lecz stanowiska do pracy w małych grupach, każde wyposażone we własną multimedialną tablicę. W takiej sali nadawcą nie musi być stale wykładowca, studenci mogą nawzajem udostępniać swoją pracę i wyświetlać ją na monitorach innych grup, albo dla całej sali. Wszystko, zaprojektowane jest tak, aby możliwa była komunikacja w każdym kierunku między studentami i nauczycielem.
W każdym budynku NTNU, jaki mieliśmy możliwość zobaczyć, istnieje prawdziwe królestwo studentów. Niezliczone są pokoje do pracy indywidualnej czy grupowej, bardzo dużo przestrzeni w szerokich korytarzach daje okazję do wspólnych rozmów i wspólnej pracy nad projektami. Swoje unikatowe “biura” posiadają studenckie bractwa, a szczególne wrażenie sprawiły na nas pokoje-warsztaty, gdzie studencki mogą pracować na różnorodnych narzędziach (m.in. drukarkach 3d) i realizować manualnie swoje pomysły. Jeśli chcecie je zobaczyć na własne oczy zajrzyjcie na stronę MAKE NTNU.
Podwójny hamburger, czyli innowacyjne programy studiów
Ogromne wrażenie wywarło na nas spotkanie z Larsem Lundheimem, który opowiedział nam o rewolucji, którą zainicjował, w programie studiów na kierunku Electronic System Design and Innovation.
Jest to bez wątpienia opowieść na osobny artykuł, tu wspomnimy jedynie, że program realizuje się pod hasłem Good Start, ponieważ reformuje pierwsze dwa lata z pięcioletniego programu studiów. Cztery semestry wyznaczają kolejne etapy pracy studentów, którzy zaczynają od prostej pracy projektowej, następnie przez kolejne dwa semestry studenci opanowują wiedzę teoretyczną, aby w czwartym semestrze zrealizować bardziej skomplikowany projekt dużo bardziej świadomie – jest to właśnie model “double hamburger”:).
Niezwykłym rozwiązaniem jest angażowanie studentów wyższych lat do roli asystentów w procesie nauczania studentów. Dzięki temu nauczyciel akademicki może w aktywny sposób prowadzić nawet dużą grupę studentów, stając się przewodnikiem dla przewodników – wspomnianych wyżej asystentów. To tylko pobieżny rys części z zastosowanych rozwiązań, wrócimy do tego w osobnym tekście!
