Mikropoświadczenia (ang. microcredentials) to jeden z tematów, nad którym pracuje Komisja Europejska. Komisja wydała propozycję zaleceń dla Rad Ministrów państw członkowskich w tej sprawie. Uznaje się, że stanowią ważny czynnik w kształceniu ustawicznym i rozwoju zawodowym w Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego.
Krótką definicję terminu znajdziemy w raporcie Komisji Europejskiej pt. A European approach to micro-credentials.
Mikropoświadczenie jest dowodem efektu uczenia się, które uczący się osiągnął po krótkim cyklu uczenia. Efekty te zostały ocenione na podstawie przejrzystych standardów (kryteriów).
Mikropoświadczenia (zwane mikrokwalifikacjami lub nanokwalifikacjami) uznaje się za innowacyjne narzędzie do poświadczania przez osoby fizyczne swojej wiedzy, umiejętności, kwalifikacji i kompetencji zawodowych, zdobytych w trakcie procesu uczenia się formalnego i nieformalnego.
Przyjmują formę tzw. Open Badge‘y, czyli graficznych plików z zakodowanymi i zabezpieczonymi informacjami. W metadanych odznaki* zapisane są dane posiadacza odznaki, jego wydawcy oraz informacje niezbędne do identyfikacji nazwy umiejętności, efektu uczenia się lub innego osiągnięcia. Mikropoświadcznia są zatem cyfrowym dokumentem – dowodem na zrealizowanie i ukończenie cząstkowych kursów, szkoleń online, przyznawanym przez ich wydawców. Wydawcy – uczelnie, organizacje, przedsiębiorstwa, firmy – gwarantują poprzez cyfrową odznakę wiarygodność i jakość szkoleń, co jest korzystne dla ich beneficjentów oraz instytucji, którym je prezentują.
Posiadacz odznak może przechowywać je w dedykowanych serwisach hostingowych lub w serwisach wystawców. Serwisy tego typu mają oprogramowanie, umożliwiające odbiorcom interpretację, odczytywanie, a także weryfikację autentyczności danych zakodowanych w odznakach standardu Open Badges**. Przykładem serwisu stworzonego na potrzeby wydawania, gromadzenia, przechowywania i udostępniania cyfrowych poświadczeń w formie standardu Open Badges jest polska aplikacja Odznaka+ (na etapie wdrażania).
Gromadzenie mikropoświadczeń umożliwia długotrwałą archiwizację, ale również udostępnianie czy łączenie ich w większe poświadczenia, kwalifikacje. W ten sposób w serwisie tworzy się profil osoby wraz ze ścieżką jej edukacyjnego i/lub zawodowego rozwoju. Decyzja o tym, komu, gdzie i kiedy zostanie udostępniona cyfrowa odznaka, należy do właściciela odznaki.
Prestiżowe zagraniczne uniwersytety oferują coraz więcej pojedynczych kursów online, a nawet całych ścieżek dydaktycznych, po ukończeniu których możemy uzyskać mikropoświadczenia (zob. platformy EdX, FutureLearn). Nabierają one coraz większego znaczenia w kontekście zmian demograficznych, społecznych, gospodarczych oraz elastycznego rynku pracy.
Przyczyniają się do przede wszystkim do lepszego przepływu informacji. Pracodawcy i instytucje zyskują gwarancję wiarygodności w formie cyfrowej nt. kompetencji i umiejętności kandydatów. Dodatkowo ograniczane są zmagania z transferem dokumentacji w formie papierowej. Mikropoświadczenia mogą być uzupełnieniem formalnych systemów kształcenia i szkolenia, które bywają powolne w reagowaniu na zmiany na rynku pracy. Sprzyjają również postawie uczenia się przez całe życie, rozwojowi osobistemu i zawodowemu.
Więcej nt.:
Rozmowy przy drugiej kawie: Czym są microcredentials?
Europejskie podejście do mikrokwalifikacji
Szanse i zagrożenia związane z nowymi rodzajami poświadczania umiejętności. Microcredentials, open badges, ECVET oraz osiągnięcia w ZSK
———-
* w metadanych odznaki znaleźć mogą się również: opis odznaki, kryteria jej uzyskania, dostosowanie do standardów, ogólne informacje o wygaśnięciu
** prace nad standardem Open Badges zainicjowały Fundacja Mozilla i Fundacja MacArthurów w 2010 roku, aktualnie obowiązuje Open Badge 2.1 – zob. OpenBadges: History
Ikonę pobrano z University icons created by Freepik – Flaticon
