Burza mózgów

Opracowanie: Agnieszka Chrząszcz

W dwóch słowach

Metoda pozwalająca na indywidualne lub grupowe wygenerowanie dużej liczby pomysłów, rozwiązań czy hipotez. Umożliwia wyzwolenie twórczego potencjału poprzez odroczenie oceny pomysłu i promowanie aktywności twórczej zgodnie z zasadą: im więcej pomysłów, tym większa szansa, że któryś z nich będzie naprawdę dobry.

Burza mózgów to wymyślenie jak największej liczby pomysłów, rozwiązań w określonym czasie. 

1. W pierwszej fazie uczestnicy generują i zapisują pomysły bez ich oceniania. 
2. W kolejnym kroku dzielą się nimi i porządkują je wg ustalonych kryteriów. 
3. Na końcu dokonują ich oceny i wyboru.

Celem tej metody tej metody jest uruchomienie w grupie procesu kreatywnego, dzięki któremu powstanie wiele rozwiązań, pomysłów czy propozycji, z których następnie wybrane zostaną te, odpowiadające ustalonym kategoriom.

Pracując tą metodą grupa trenuje komunikację, rozwiązywanie problemów i wzajemne słuchanie się oraz dawanie informacji zwrotnej. Podczas wybierania pomysłów i ich grupowania doskonalone są techniki facylitacji szczególnie wtedy, gdy to osoby studiujące podejmują tę rolę zamiast osoby prowadzącej zajęcia. Ćwiczone są umiejętności i narzędzia do analizy i kategoryzowania. 

Do jakich form zajęć pasuje?

Burza mózgów sprawdzi się wszędzie tam gdzie potrzebujesz sprawnego i szybkiego wymyślania wielu rozwiązań, zatem pełni szczególną rolę jako metoda wspierająca zadania inżynierskie.

Możesz ją zastosować w uproszczonej formie na wykładzie (“podajcie teraz kilka przykładów…”) albo na ćwiczeniach podczas wymyślania rozwiązań jakiegoś problemu. Jest dobrym przerywnikiem w zajęciach – zamiast podawać przykłady czy rozwiązania, grupa może je samodzielnie wygenerować.

Podczas wykładu możesz zastosować indywidualną, pisaną burzę mózgów. Następnie schemat Think-pair-share do jej szybkiego omówienia, najpierw w parach a potem w większych grupach. W takim przypadku jeszcze lepiej sprawdzą się narzędzia online np. do generowania chmurki pomysłów można wykorzystać prosty formularz, w który studenci wpisują i wysyłają pojedyncze hasła, gromadzone w formie kolejnych rekordów w arkuszu kalkulacyjnym. Prowadzący może wyświetlić rezultaty na rzutniku, wstępnie je grupując i omawiając, a cała praca wykonana jest sprawniej i szybciej.

Przykład

Na zajęciach omawiane było zastosowanie pewnego tworzywa sztucznego do wykonania powłoki zabezpieczającej powierzchnię przed działaniem słonej wody morskiej. 

Osoba prowadząca poleciła wymyślenie jak najwięcej ryzyk związanych z użyciem tej substancji w różnych kontekstach (drewniana powierzchnia jachtu, stalowa konstrukcja platformy, itp.) ze względu na jej właściwości i sposoby użytkowania zabezpieczanych obiektów. 

Zidentyfikowane ryzyka zostały następnie uszeregowane oraz ocenione pod kątem prawdopodobieństwa wystąpienia i ich faktycznej szkodliwości w danych kontekście, np. śliska powierzchnia okazała się dużym ryzykiem w przypadku jachtu, ale mniejszym w przypadku konstrukcji nośnej.

Praca została wykonana w sześciu 5-osobowych zespołach. Na zakończenie osoba prowadząca podsumowała ćwiczenie omawiając kategorie i ryzyka zidentyfikowane w grupach. 

Dowiedz się więcej

IDEO to uznana firma, która zajmuje się wymyślaniem i wspieraniem kreatywnych rozwiązań ale także dzieli się wiedzą. Na tej stronie znajdziesz wiele praktycznych  wskazówek.

Hearts and Heads piszą o tym, jak skutecznie burzę mózgów zepsuć.