Opracowanie: Kamila Gandecka
W dwóch słowach
10:2 polega na przekazywaniu danego materiału dydaktycznego w sekwencji: 10 minut prezentowania tematu, zagadnienia, problemu, a następnie 2 minuty dyskusji w małych grupach, wokół przedstawianych treści. Ta strategia uczenia, nazywana również chunk and chew (z ang. rozdrobnij i przeżuj), skutecznie wspiera osoby uczące się w zrozumieniu nowych treści przekazywanych najczęściej w ramach zajęć opartych o wykład. Mniejsze porcje materiału ułatwiają zrozumienie, a dyskusja w mniejszych grupach stwarza okazję do nauczania rówieśniczego.
Zajęcia przebiegają w schemacie: zaprezentowanie 10-minutowych fragmentów konkretnych treści dydaktycznych, a następnie przeznaczenie 2 minut na przetworzenie tych informacji przez osoby studiujące.
W ramach pierwszego etapu osoby uczące się słuchają i mogą robić notatki. Następnie, po zadaniu przez osobę prowadzącą zajęcia refleksyjnego pytania, mającego na celu skupienie myślenia, osoby uczące się mają 2 minuty na „przeżucie” informacji. Pracują indywidualnie lub dzielą się ustnie swoimi przemyśleniami z innymi (w parze lub mniejszej grupie). Na tym etapie dochodzi do weryfikacji rozumienia omawianych treści, testowania nowego słownictwa czy koncepcji w praktyce.
Sekwencje 10:2 powtarzane są kilkukrotnie w ramach jednych zajęć.
Celem 10:2 jest zapewnienie osobom studiującym optymalnych warunków do przyswojenia materiału dydaktycznego. Chodzi o uniknięcie jednostronnej transmisji wiedzy od osoby prowadzącej zajęcia, która może przytłoczyć, bo napływa w dużej ilości, w zbyt szybkim tempie. 10:2 umożliwi Ci też bieżące monitorowanie przebiegu procesu uczenia i reagowania na potrzeby grupy zajęciowej.
10:2 to metoda inicjująca i wzmacniająca zaangażowanie osoby uczące się w proces edukacyjny na zajęciach. Sprzyja również budowaniu relacji, a także tworzeniu bezpiecznej przestrzeni do popełniania błędów. Dodatkowo wspiera integrowanie nowych informacji z wiedzą, którą osoby studiujące mają w pamięci długotrwałej.
Do jakich form zajęć pasuje?
Metodę tą można stosować praktycznie do każdej formy zajęć, choć najlepiej sprawdzi się podczas wykładów. Liczebność grupy oraz tryb realizacji zajęć nie mają znaczenia.
Sekwencja 10 minut do 2 minut jest optymalna. Jednak w zależności od rodzaju materiału dydaktycznego, czasu trwania zajęć, zróżnicowania umiejętności uczenia się w grupie zajęciowej oraz celu dydaktycznego (np. wprowadzenie nowych, skomplikowanych treści, powtórzenie materiału z danego działu), proporcje czasowe można traktować elastycznie. Ogólna zasada zakłada jednak podzielenie materiału dydaktycznego na mniejsze fragmenty i zabezpieczenie czasu na jego przetworzenie.
Przykład
Podczas wykładu na temat prawdopodobieństwa teoretycznego, osoba prowadząca zajęcia robi pierwsze zatrzymanie po omówieniu podstawowych różnic między prawdopodobieństwem teoretycznym i eksperymentalnym. Korzystając z prezentacji multimedialnej, decyduje o zatrzymaniu się po około 10 minutach i inicjuje dyskusję w mniejszych grupach na temat: jak prawdopodobieństwo teoretyczne jest wykorzystywane w grach losowych? Następnie grupy prezentują wypracowane wnioski z dyskusji. Grupy zadają sobie nawzajem pytania pogłębiające. Osoba prowadząca monitoruje cały proces i koryguje/wyjaśnia na bieżąco pojawiające się wątpliwości. Korzysta z pomocy osób studiujących, wykazujących się łatwością w zrozumieniu omawianego tematu.
Dowiedz się więcej
Przykłady zastosowania metody 10:2.
Krótkie zestawienie wytycznych dla wdrożenia metody 10:2 w trybie synchronicznym stacjonarnie i online oraz asynchronicznym.
Krótki film prezentujący strukturę przebiegu zajęć z wykorzystaniem 10:2 oraz korzyści z jej wprowadzenia.
Opis modelu wdrożenia metody 10:2 wraz z przykładem
Mather E., Road tested / Chunk-challenge-chew-chat-check
https://ascd.org/el/articles/chunk-challenge-chew-chat-check [dostęp: 02.07.2024]
Zestawienie propozycji wykorzystania metody 10:2 w połączeniu z innymi formami nauczania.
