Podstawową zmianą było przyjęcie otwartego nastawienia, że oddaję kontrolę nad zadaniami studentom i wypracowane rozwiązania mogą mnie zaskoczyć i trzeba będzie reagować na bieżąco lub przyznać, że nie mam gotowej odpowiedzi.
| Twórca/Twórcy: | |
| Cel dydaktyczny | Celem dydaktycznym zajęć dotyczących modelowania i optymalizacji problemów transportowych i zarządzania transportem było (1) przekonanie studentów, że problem nie musi mieć jednego słusznego rozwiązania, ale (2) każdą propozycję trzeba uzasadnić, pokazując, że jest zgodna z przyjętą metodologią badań oraz (3) trzeba przekonać publiczność (czyli resztę grupy i nauczycielkę) do swojej propozycji. Realizacja celu dydaktycznego wymagała wykorzystania zbioru metod, wśród których nadrzędną jest uczenie oparte na problemie i praca w grupie. Wymienione metody stanowiły ramę realizacji zadań – studenci otrzymywali temat, czyli problem do rozwiązania, oraz instrukcję, jaką metodą należy pracować (np. Design Thinking, protokół badawczy) oraz w jaki sposób zaprezentować rozwiązanie (np. post z infografiką zamieszczony na forum, 3-minutowe video, raport z badań, udzielnie peer-feedbacku). |
| Metoda | Design thinking Praca grupowa Metoda problemowa (Problem Based Learning) Informacja zwrotna (Feedback) Nauczanie rówieśnicze (Peer learning) |
| Kontekst | Transport Management na 6 semestrze studiów I stopnia oraz Modeling and Optimization in Transportation Planning na 3 semestrze studiów II stopnia Przedmioty obieralne w języku angielskim na kierunku Zarządzanie i Inżynieria Produkcji. |
| Przebieg | Osoby uczestniczące w tych zajęciach mają różny poziom wiedzy z zakresu modelowania i optymalizacji (np. ukończyli różne kierunki na studiach I stopnia) oraz stopień swobody komunikacji w języku angielskim w obszarze zarządzania w transporcie, dlatego większy komfort dawała realizacja zadań w małych grupach kończąca się przedstawieniem rozwiązania w formie umożliwiającej jego wcześniejsze opracowanie (także językowe). Moim fundamentalnym zadaniem na tych przedmiotach było stworzenie bezpiecznego środowiska realizacji zadań, pozwalającego zaangażować się wszystkim studentom, ponieważ dzięki pracy w grupach mogli uzupełniać swoje kompetencje. Studenci i studentki mieli zapewnione narzędzia do realizacji zadań: instrukcję opublikowaną na UPeL, materiały podczas warsztatu w klasie (np. klocki, flipczart i pisaki do wykonania prototypu w ramach Design Thinking), ramy czasowe i wymagania dotyczące prezentacji rozwiązania (forum na UPeL, określenie minimalnych wymagań udzielanego peer-feedbacku), określenie zasad i kanałów komunikacji z nauczycielką w czasie realizacji części zadania do wykonania poza klasą (teams, konsultacje). Wykorzystałam także protokół badawczy czyli listę elementów, które mają znaleźć się w końcowym raporcie z wykonania ćwiczenia (przeprowadzonego badania); zaczynając od tytułu, spisu autorów, przypisów, poprzez metodykę (np. optymalizacja czy symulacja) i obowiązkowo u mnie analiza opłacalności, do dyskusji wyników i wniosków. Zwykle odpuszczam studentom kwestie etyczne, bo to nie nauki biologiczne, ale często wymagam wpływu na środowisko i kwestii równościowych. Przykład: https://www.enago.com/academy/research-protocol-elements-to-consider/ |
| Korzyści | Nieodmiennie zakładam, że studenci i studentki są sprytni i kreatywni oraz posiadają pewną wiedzę i doświadczenie, które mogą wykorzystać do rozwiązywania rzeczywistych problemów. Brakuje im przekonania, że w ramach zajęć realizowanych na uczelni mogą wypracować oryginalne rozwiązania, a nie tylko podać odpowiedź zgodną z kluczem rozwiązania ćwiczenia. Pewne niedowierzanie wywołała informacja, że nie istnieje benchmarkowe rozwiązanie, że mogą korzystać z wszystkich metod i narzędzi, jakie znają oraz, że do swojego rozwiązania muszą przekonać publiczność przy pomocy krótkiej formy wizualizacji rozwiązania (slajd, infografika, 3-minutowe video). Dostarczyli kreatywne rozwiązania na wysokim poziomie, świadczące o wkładzie czasu i pracy w ich uzyskanie. Pozytywnie została odebrana różnorodność narzędzi wykorzystanych podczas zajęć (różne funkcjonalności UPeL, różne metodyki wykorzystane w kolejnych ćwiczeniach). Korzyści dla osób studiujących: (1) Skupienie uwagi na procesie (postępowanie według metodyki, planowanie i rejestrowanie działań swojego zespołu). (2) Uwolnienie kreatywności oraz okazja do wykorzystania wiedzy i umiejętności zespołu przydatnych do rozwiązania problemu. Korzyści dla nauczycieli i nauczycielek (1) Oddanie studentom kontroli nad rozwiązaniem zadania nagrodzone otrzymaniem rozwiązań pomysłowych i opartych na wiedzy przedstawionych syntetycznie w atrakcyjnej formie wizualnej. |
