Po paru zajęciach osoby studiujące zaczynają sobie nawzajem udzielać konstruktywnej informacji zwrotnej i pomocy również szukają między sobą, a nie na ślepo w Internecie.
| Twórca/Twórcy: | |
| Cel dydaktyczny | Celem zajęć było trenowanie umiejętności wyszukiwania, dobierania i zastosowania odpowiednich narzędzi symulacyjnych oraz ich wykorzystanie do przeanalizowania obwodów elektronicznych.
|
| Metoda | Odwrócona klasa [Flipped classroom] Informacja zwrotna [Feedback] Nauczanie rówieśnicze [Peer learning] |
| Kontekst | Komputerowa Analiza Układów Elektronicznych, Fizyka Techniczna, 3. rok, Laboratorium (30h) i projekt (15h) |
| Przebieg | Bazuję na tym, że osoby studiujące są już po 2 semestrach przedmiotów elektronicznych a więc mają podstawy układów. Chcemy rozszerzyć temat o symulacje i możliwość stworzenia w niej czegoś bardziej skomplikowanego. Najważniejszym celem jest zwalidowanie poprawności wyników symulacji a więc krytyczne odniesienie się do rezultatów. Wdrożenie metody wymagało przemodelowania zajęć w ten sposób, aby od samego początku osoby studiujące były świadome efektu końcowego: temat projektu jest podawany na pierwszych zajęciach laboratoryjnych. Na pierwszych zajęciach osoby studiujące otrzymują zadania symulacyjne do wykonania na kolejne zajęcia. Zadania są udostępnione na UPELU. Na kolejnych zajęciach rozmowa dotyczy doświadczeń z symulacji oraz każdego zadania symulacyjnego. Zdajemy pytania: czy wynik jest satysfakcjonujący, co można było zrobić inaczej? Po tej informacji zwrotnej studenci i studentki otrzymają kolejne zadania, na kolejne zajęcia. Po zakończonym laboratorium osoba studiująca jest przygotowana do realizacji tematu projektu, który zna już od pierwszych zajęć. Do laboratorium powstał zestaw zadań tak, aby na poszczególnych zajęciach sukcesywnie nabywać umiejętności potrzebne do realizacji projektu. Na zajęciach laboratoryjnych kolejno omawiane są wszystkie rozwiązania danego zadania zaproponowane przez poszczególnych studentów i studentki.Dopiero gdy grupa złapie ideę symulacji na 2 różnych symulatorach open source to wówczas przechodzimy na symulator komercyjny. |
| Korzyści | Dzięki zastosowanym metodom osoby studiujące pracują we własnym tempie, na zajęciach nie tracimy czasu na uczenie się obsługi narzędzi. Ponieważ zadania realizowane się indywidualnie, każdy robi je nieco inaczej i ewentualnie popełnia inne błędy, dzięki czemu możemy przeanalizować o wiele więcej przypadków. Reakcja osób studiujących była bardzo pozytywna. We wcześniejszych edycjach niekoniecznie rozumieli, jaki jest cel poszczególnych ćwiczeń, a zajęcia bardziej sprowadzały się do nabycia umiejętności obsługi narzędzi niż wykorzystania ich do rozwiązywania konkretnych problemów. Zastosowane metody powodują, że studenci uczą się lepiej planować i organizować swój czas. Są w stanie lepiej przewidzieć ile czasu będą potrzebowali na rozwiązanie zadań. Bardzo szybko uczą się również efektywnej komunikacji w grupie. Dzięki temu, że rozwiązania zadań umieszczane są na forum UPEL (typ forum pytań i odpowiedzi) mają wgląd w rozwiązania innych i mogą na bieżąco porównywać wyniki. Od mniej więcej piątych zajęć osoba prowadzącego staje się facylitatorem – grupy studenckie same rozwiązuje wzajemnie swoje problemy, pomagają sobie i szukają rozwiązań u siebie, a nie u prowadzącego. Nabierają samodzielności. Jeśli wygenerowany został wyjątkowo fantastyczny błąd jest to omawiamy go wspólnie, dzięki czemu uczenie się jest bardziej efektywne. Studenci i studentki już nie mówią “u mnie nie działa” – zawsze mogą zapytać kolegi lub koleżanki, pracują też w parach lub trójkach, ucząc się wzajemnie. |
