Opracowanie: Anna Chyła
W dwóch słowach
Mini wykład to metoda wprost wywodząca się z głównej metody podającej – wykładu. Jest do niego podobny, ponieważ również opiera się na słowie i przekazie od nauczyciela do studenta. Z drugiej strony, mini wykład to forma zdecydowanie krótsza, służąca zaprezentowaniu niezbyt złożonego zagadnienia lub kompilacji najważniejszych wiadomości. Tym samym wywód nie jest tak pogłębiony i nie porusza wszystkich wątków związanych z zagadnieniem. Metoda mini wykładu pozwala na wprowadzanie treści teoretycznych w mniejszych, a tym samym bardziej przystępnych, blokach. Pomaga też wiązać teorię z praktyką.
Ogólnym celem mini wykładu jest przekazanie treści teoretycznych w skondensowanej i przystępnej formie. W zależności od etapu zajęć, na którym ta metoda jest stosowana może to być wprowadzenie do/uzupełnienie/podsumowanie aktywności studentów na zajęciach.
Wśród trenowanych kompetencji wyróżnić można wnioskowanie i zbieranie, jako kompetencje przydatne w działalności badawczej. Mini wykład wspiera też kształcenie kompetencji związanych z odpowiedzialnością i samodzielnością w zdobywaniu wiedzy – koncentrację uwagi na temacie oraz umiejętność prowadzenia notatek. Dodatkowo uczy dostrzegać i określać zależności między teorią a praktyką (w obu kierunkach, zależnie od zaplanowanego toku zajęć).
Do jakich form zajęć pasuje?
Metoda mini wykładu sprawdzi się na prawie wszystkich formach organizacyjnych zajęć. Szczególnie użyteczna jest na ćwiczeniach i konwersatoriach, ale można ją też z powodzeniem stosować na seminariach.
Metoda nie wymaga szczególnych warunków do jej zastosowania. Może to być dowolna sala, w której prowadzący jest słyszalny, a tablica lub ekran (jeśli się z nich korzysta) widoczne.
Mini wykład z powodzeniem można też wykorzystać podczas zajęć w terenie.
Przykład
Prowadzisz grupę w ramach seminarium dyplomowego. Na pierwszym spotkaniu poza informacjami organizacyjnymi przedstawiasz mini wykład dotyczący pisania pracy dyplomowej. Wprowadzasz w zagadnienie pisania pracy o charakterze naukowym, podając przykłady. Następnie rozwijasz kwestie wyboru tematu pracy, określania celów i problemów badawczych oraz poszukiwania literatury, w tym dostępnych na uczelni zasobów (biblioteka oraz zasoby online) i zasad wykorzystania treści z poszanowaniem praw autorskich. Podsumowaniem są wytyczne do pisania pracy dyplomowej – zbiór wymogów formalnych i merytorycznych. Wymogi w pliku pdf zamieszczasz w kursie online lub przesyłasz drogą mailową.
Jako aktywność po zakończeniu mini wykładu zapraszasz osoby studiujące do pracy w parach nad pomysłami na tematy pracy dyplomowej. Tematy będą punktem wyjścia do kolejnych zajęć.
Dowiedz się więcej
O uczeniu się osób dorosłych i wykorzystaniu krótkich bloków teoretycznych w cyklu Kolba
Kazimierska I., Lachowicz I., Piotrowska L., Uczenie się dorosłych – cykl Kolba, Warszawa 2014:
https://doskonaleniewsieci.pl/Upload/Artykuly/2_1/uczenie_sie_doroslych.pdf
Źródła:
Bereźnicki F., Dydaktyka kształcenia ogólnego, Kraków 2004, s. 266-271.
Kupisiewicz Cz., Dydaktyka. Podręcznik akademicki, Kraków 2012, s. 135-136.