Opracowanie: Marta Stąporek
W dwóch słowach
Opowiadanie (storytelling) jest naturalnym sposobem przekazywania wiedzy poprzez historię/opowieść, w oparciu o budowanie relacji osobistego kontaktu oraz wymianę doświadczeń.
Poprzez opowiadanie wzbudzisz zainteresowanie osób uczestniczących w zajęciach i ułatwisz im uczenie się trudnych koncepcji, złożonych i abstrakcyjnych pojęć (np. matematyki i nauk ścisłych) lub rozwiązywanie skomplikowanych problemów. Dobrze skonstruowana opowieść przenosi osoby uczące się w świat zagadnień poprzez angażowanie ich myśli i emocji, dzięki czemu łatwiej zrozumieć im i zapamiętać przekazywane treści i zagadnienia.
Opowiadanie zalecane jest jako metoda wspierająca inne metody dydaktyczne, a nie jako metoda wiodąca i samodzielna.
Opowiadanie można wykorzystać w celu:
- wyjaśnienia i zilustrowania abstrakcyjnych pomysłów lub koncepcji w sposób zrozumiały i przystępny,
- skupienia uwagi uczących się na przekazywanych treściach,
- wzmocnienia zapamiętywania,
- ułatwienia przyswojenia nowych idei i zrozumienia złożonych i/lub abstrakcyjnych koncepcji oraz powiązanie ich w spójną i logiczną całość,
- zmniejszenia oporu i/lub obaw związanych z uczeniem się nowych, złożonych i abstrakcyjnych koncepcji, zagadnień lub związanych z poszukiwaniem odpowiedzi na skomplikowane kwestie naukowe oraz rozwiązań pojawiających się problemów.
Do korzyści wynikających z zastosowania opowiadania jako metody dydaktycznej zalicza się rozwijanie umiejętności językowych, zapamiętywanie, wspieranie motywacji, kreatywność, zaangażowanie i umiejętność rozwiązywania problemów.
Do jakich form zajęć pasuje?
Opowiadanie zalecane jest jako metoda wspierająca inne metody dydaktyczne, a nie jako metoda wiodąca i samodzielna. Stanowi efektywną formę urozmaicenia procesu nauczania i może być zastosowane w dowolnym momencie – na początku jako forma zwrócenia uwagi na omawiane zagadnienie i mocniejszego zaangażowania, w środku jako narzędzie wprowadzające do nowych kwestii, na końcu procesu jako narzędzie podsumowujące i zbierające kluczowe informacje i zagadnienia.
Przykład
Prawdziwe historie o bezpieczeństwie w ruchu lotniczym
Storytelling stosowany jest na przedmiocie Bezpieczeństwo w ruchu lotniczym na jednej z polskich uczelni technicznych. W jego ramach studenci omawiają przyczyny i skutki przeszłych, prawdziwych zdarzeń. Dowiadują się o nich dzięki emocjonujących historiom opowiadanych przez nauczyciela na wykładzie. Dzięki nim słuchacze angażują się i wcielają w rolę inspektorów ds. wypadków lotniczych, a także przeprowadzają własne śledztwo dotyczące przyczyn katastrof. Każde z 15 zajęć w semestrze poświęcone jest innej procedurze, która nie zadziałała i doprowadziła do realnego nieszczęścia. Na początku zajęć studenci zapoznają się z przebiegiem wydarzeń konkretnego przypadku w układzie chronologicznym. Poznają także często tragiczne skutki. Ten etap może zostać dodatkowo zobrazowany materiałem wideo. Następnie, studenci w grupach, wskazują potencjalne przyczyny, szukają dowodów na postawione tezy, a także przygotowują listę pytań do prowadzącego, których celem jest uzyskanie informacji niezbędnych do odkrycia prawdy.
Do realizacji zajęć można wykorzystać np. rejestry dostępne w zasobach Wikipedii Katastrofy i incydenty cywilnych samolotów pasażerskich, Katastrofy lotnicze z udziałem samolotu Boeing 737, Playlista National Geographic dostępna na YT Ostatni lot: anatomia katastrofy lub serial dokumentalno-fabularny Katastrofa w przestworzach, ukazujący kulisy dochodzenia w sprawie katastrof lotniczych.
Dowiedz się więcej
Why storytelling is important in education
How science teachers can use storytelling
How can science teachers use storytelling? (Part 2)
