Studium przypadku [Case study]

W dwóch słowach

Metoda studium przypadku polega na stworzeniu osobom studiującym możliwości analizowania realnych przypadków z praktyki zawodowej lub doświadczenia symulacji wybranych sytuacji, zaczerpniętych z realiów konkretnej branży/dziedziny. W ten sposób tworzymy w procesie dydaktycznym bezpieczną przestrzeń treningową. Osoby studiujące poznają koncepcje, modele czy konkretne rozwiązania warte aplikowania w zbliżonych, do analizowanych warunków. Mogą również bezkosztowo doświadczyć konsekwencji podjęcia nieprawidłowych decyzji w danym casie. Na tej podstawie dokonują ewaluacji zaproponowanych rozwiązań, wskazują potencjalne błędy, czy zagrożenia, których należy unikać.

Celami tej metody są: próba rozwiązania konkretnego problemu, zastosowanie teorii w praktyce, sformułowanie wniosków do dalszych badań i analiz.

Metoda składa się z pięciu etapów:

1. Dokonanie diagnozy

2. Poszukiwanie rozwiązań

3. Przewidywanie następstw proponowanych rozwiązań.

4. Dyskusja nad proponowanymi rozwiązaniami.

5. Przeniesienie wniosków na realne sytuacje.

Wśród umiejętności jaki możesz kształcić/rozwijać u osób studiujących, dzięki zastosowaniu studium przypadku znajdują się:

korzystanie z różnych źródeł informacji, krytyczna ich analiza, selekcja informacji,
twórcze rozwiązywanie problemów, podejmowanie decyzji, przewidywanie konsekwencji proponowanych rozwiązań, wartościowanie następstw zgodnie z przyjętymi kryteriami,
formułowanie i artykułowanie opinii, aktywne słuchanie,
wyciąganie i formułowanie wniosków na podstawie zdobytej wiedzy i doświadczeń, wykorzystywanie tych wniosków do rozwiązywania własnych, rzeczywistych problemów.

Do jakich form zajęć pasuje?

Studium przypadku jest metodą, która łączy teorię z praktyką. Dlatego też można sięgać po nią prowadząc różne formy zajęć dydaktycznych [m.in. wykłady, ćwiczenia, laboratoria, seminaria dyplomowe]. Metoda ta spełni swoją dydaktyczną funkcję w pojedynczych zajęciach, jak i można zbudować w oparciu o nią cały program nauczanego przedmiotu.

Przykład

Zajęcia w laboratorium komputerowym

Studenci otrzymują aplikację typu klient/serwer napisaną w języku Java, przez inną grupę. Ich zadaniem jest znalezienie jak największej ilości defektów i ich klasyfikacja pod kątem bezpieczeństwa, performance i krytyczności [defekt: critical, major, minor, trivial]. Diagnozę przeprowadzają w małych grupach. Na wykonanie zadania mają ok. 30 min.

Następnie grupy prezentują defekty wraz ze sposobami ich znalezienia. Jedna grupa przeprowadziła analizę kodu. Druga zrobiła testy manualne, a trzecia napisała unittesty. Natomiast ostatnia grupa wykorzystała narzędzia do testów aplikacji typu klient/serwer [black box]. W kolejnym kroku, w ramach dyskusji, wszystkie zespoły analizują powstałe propozycje pod kątem czasu wykonania, powtarzalności, złożoności i efektywności. Mają na to ok. 40 min.
Na zakończenie osoby studiujące opracowują plan procesu testowania nowej aplikacji typu klient/serwer z uwzględnieniem wszystkich możliwych sposobów wyszukiwania defektów.