Opracowanie: Kamila Gandecka
W dwóch słowach
Think-pair-share (TPS) to metoda uczenia oparta na współpracy, w ramach której osoby studiujące wspólnie pracują nad rozwiązaniem problemu lub udzieleniem odpowiedzi na pytania do przydzielonego/omawianego materiału dydaktycznego. Studentki i studenci pracują nad pytaniem/problemem indywidualnie, a następnie w parach lub małych grupach. Na zakończenie osoba prowadząca moderuje prezentowanie wniosków na forum całej grupy. Taka struktura dyskusji sprzyja angażowaniu osób studiujących w proces uczenia, skupia ich uwagę na danym temacie.
Celem metody think-pair-share jest stworzenie interaktywnego i angażującego środowiska edukacyjnego, w którym osoby studiujące rozwijają swoje umiejętności poznawcze, społeczne i komunikacyjne. Dzieje się to w ramach indywidualnych przemyśleń, wymiany spostrzeżeń i pomysłów w parach lub mniejszych grupach, a następnie prezentacji wniosków na forum. Nad całością czuwa osoba prowadząca zajęcia, która wchodzi w rolę moderatora_ki.
Dzięki dyskusji w parach i dzieleniu się wnioskami/rozwiązaniami na forum, osoby uczące się rozwijają umiejętność uwzględniania i doceniania różnych punktów widzenia, prezentowanych przez rówieśników. Dzięki temu tworzy się bezpieczna przestrzeń do uczenia się, również na błędach.
Praca w zespole i refleksja nad wypowiedzią na forum wpływa na budowanie pewność siebie osób studiujących, zachęca do większego uczestnictwa i często skutkuje bardziej przemyślanymi dyskusjami.
Do jakich form zajęć pasuje?
Think-pair-share można wdrożyć na początku cyklu każdych zajęć dydaktycznych. Dobrze sprawdzi się podczas wykładu, w celu rozwijania refleksyjnego myślenia, zaangażowania i uważności osób uczących się. Można wprowadzić ją również na koniec zajęć w formie podsumowania przerobionego materiału lub zebrania informacji zwrotnej dotyczącej przebiegu zajęć i prezentowanych treści. Metoda ta znajdzie również zastosowanie, aby przełamać lody i zachęcić osoby studiujące do interakcji.
Think-pair-share można łatwo aplikować również do zajęć realizowanych online. Od strony technicznej możemy do tego wykorzystać dyskusję na forum w kursie lub dyskusję w podopokojach.
Przykład
Zajęcia z fizyki, na których realizowany jest temat dotyczący budowy i zasad działania silnika spalinowego. Przed zajęciami osoby uczące się miały dostęp do diagramu opisującego budowę silnika, a następnie oglądały krótki film, ilustrujący jego działanie.
Na zajęciach w sali prosisz osoby studiujące, aby przez chwilę zastanowiły się i odpowiedziały na kilka pytań. Ten etap trwa ok. 5 min. Przykładowe pytania:
- Z czego zbudowany jest silnik spalinowy?
- Jak przebiega proces spalania?
- W jaki sposób należy podłączyć silnik spalinowy, by koła samochodu, hulajnogi lub autobusu poruszały się do przodu?
W kolejnym kroku, osoby studiujące łączą się w pary lub małe grupy, np. 3-4 osobowe i dzielą się ze sobą odpowiedziami jakie sformułowali do przedstawionych pytań. Weryfikują, czy są to zbieżne odpowiedzi, korygują błędy oraz uwspólniają stanowisko. Daj im około 10 minut na dyskusję.
Na koniec poproś kilka grup, aby podzieliły się na forum pomysłami i przemyśleniami swoich grup. Możesz wskazać osoby, które są na ogół ciche, aby zachęcić je do zabrania głosu.
Dowiedz się więcej
Think, Pair, Share – przewodnik dla nauczycieli autorstwa Paula Maina.
Opis korzyści stosowania metody think-pair-share w praktyce dydaktycznej
Parent J., Strategy Bites: Think-pair-share
Zestawienie 7 wariantów metody think-pair-share.
Wskazówki jak wykorzystać metodę think-pair-share do zwiększenia zaangażowania osób uczących się w dyskusję podczas zajęć. Dodatkowo materiał zawiera opis innych wariatów metody, np.: formulate-share-listen-create (formułuj-udostępnij – słuchaj – twórz). Ledlow S., Using Think-Pair-Share in the College Classroom.
